این رخداد که سنگ هایی از دل صخره بیرون بیایند و این روند تکرار و تکرارشود واقعاً‌ عجیب است و خاص قلمداد می شود. بنابراین جغرافی‌دان هایی که علاقه مند به یافتن پاسخی برای آن بودند، مجبور بودند به این منطقه کوهستانی و تقریباً‌ ناشناخته سفر کنند. بررسی های آن ها به این نتیجه رسید که اگرچه اکثر بخش های این کوه از سنگ های سخت تشکیل شده است، اما این بخش از آن از سنگ های آهکی نرم تر شکل گرفته که در مقابل فرسایش به راحتی تسلیم می شوند. از سوی دیگر، سنگ های تخم مرغی جنس خیلی سفت و سخت تری دارند و این تفاوت باعث می شود که این سنگ ها به مرور زمان راه خود را به بیرون باز کنند. با این حال،‌ هنوز کسی توضیحی مبنی بر چرایی شکل بیضی و دایره این سنگ ها نداده است و اینکه چگونه این بخش آهنکی که در زمان زمین شناختی کامبرین اینجاد شده همچنان پا بر جای مانده است.